آیه 103-سوره نساء
موضوع: وجوب نماز(واجب بودن نماز)
فَإِذا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِکُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنينَ کِتاباً مَوْقُوتاً
ترجمه:
و چون نماز را به جای آوردید ، خدا را [ در همه حال ] ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده ، یاد کنید. پس چون آسوده خاطر شدید ،
نماز را [ به طور کامل ] به پا دارید ، زیرا نماز بر مؤمنان ، در اوقات معیّن مقرّر شده است.
نکته1:درست است که ما نماز رو برای یاد خداوند به جا می آوریم اما در حالتی به غیر از نماز هم با دائم الذکر بودن یاد خدا را در
ذهن داشته باشیم.
نکته2:شان نزول این آیه زمان جنگ بوده ، برای بالا رفتن روحیه رزمندگان خداوند به آنها دستور می دهد تا با ذکر دائمی خداوند
و مرتب به یاد او بودن روحیه خود را برای مقابله با کافران بالا ببرند.چرا که خداوند در دیگر آیات می فرمایند«الا بذکر الله تطمئن القلوب»
نکته3: بسا یاد کردن خدا پس از نماز خوف براى جبران نقصان نماز باشد؛ زیرا کسى که نماز خود را به قصر می‌خواند مدتى معادل
دو رکعتى که به جاى نیاورده ذکر خدا بگوید، ولى واجب نیست که در گفتن ذکر حالتى مانند نمازگزاران داشته باشد، بلکه همان‌طور
که به کارهاى عادى مشغول است، زبانش نیز به ذکر خدا گویا باشد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: تفسیر موضوعی قرآن کریم ، ،
برچسب‌ها:
آمار
وب سایت: